Europeistyka 2008 / 2009

DZIĘKI REJESTRACJI MOŻNA UŻYWAĆ CZATA, KTÓRY JEST DOSTĘPNY TYLKO PO ZALOGOWANIU , GOŚCIE NIEMAJĄ DOSTĘPU DO CZATU i do FORUM

Ogłoszenie

REJSTRUJCIE SIĘ, BY UŻYWAĆ CHAT BOXU i FORUM , WYSTARCZY SIĘ ZALOGOWAĆ :) !

#1 2009-04-04 21:37:17

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Prawo Wspólnotowe

Zasada subsydiarnosci - jest zwiazana ze stosowaniem prawa wspolnotowego wtornego i po raz pierwszy zostala ona sformuowana w dziedzinie ochrony srodowiska nastepnie przeniesiona do Traktatu Wspolnot Europejskich i Traktatu o Uni Europejskiej. Zgodnie z z ta zasada w zakresie, ktory nie podlega wylacznej kompetencji wspolnoty, wspolnota podejmuje dzialania tylko wowczas i tylko w takim zakresie w jakim cele wspolnoty nie moga byc w sposob wystarczajacy zrealizowane przez panstwa czlonkowskie i ze wzgledu na zakres lub skutki tych dzialan moga byc lepiej zrealizowane przez wspolnote. Zasada subsydiarnosci jest scisle zwiazana zasada proporcjalnosci.

Zasada proporcjonalnosci - polega na tym, ze wspolnota wydajac okreslony akt prawny prawa wspolnotowego wtornego powinna zawsze posluzyc sie aktem nizszej "mocy" jezeli jest on wystarczajacy dla zrealizowania zalozonego celu. np. dyrektywy zamiast rozporzadzenia; dyrektywa ramowa zamiast dyrektywy szczegolowej.
Wspolnota jako taka nie moze przyznawac sobie zadnych kompetencji w dziedzinie tworzenia prawa wspolnotowego wtornego posiada tylko tyle kompetencji ile przyznano jej w traktatach; zasada ta nazywa sie zasada kompetencji powierzonych lub zasada kompetencji ograniczonych, oznaczaja one ze wspolnota moze dzialac tylko w takim zakresie w jakim wynika to z traktatow. Jezeli wspolnota wydalaby akt prawny z przekroczeniem swoich kompetencji to podlegalby on zaskarzeniu do Trybunalu Sprawiedliwosci i zostalby uznany za niewazny lub nieobowiazujacy. W przypadku oczywistego przekroczenia kompetencji przez organ wspolnoty uzywa sie niekiedy pojecia "aktu niebylego".
W zakresie kompetencji powierzonych mozemy miec do czynienia z kompetencjami wylacznymi, kompetencji konkurencyjnymi, kompetencjami rownoleglymi.

W doktrynie prawa wspolnotowego i orzecznictwie ETS-u wyksztalcilo sie rowniez pojecie kompetencji domniemanych. Kompetencja domniemana jest taka kompetencja, ktora choc nie zostala przyznana wyraznie organowi wspolnoty, jest oparta na kompetencji przyznanej i niezbedna do jej wykonania.

Kompetencja wylaczna - prawo do dzialania ma tylko i wylacznie wspolnota;panstwa czlonkowskie nie moga podejmowac zadnych dzialan w zakresie przyznanym wylacznej kompetencji wspolnoty, nawet wowczas gdy wspolnota w zakresie tym zadnych dzialan nie podejmuje. W chwili obecnej do wylacznej kompetencji wspolnoty nalezy:
1. polityka celna 5. polityka walutowa
2. wspolna polityka handlowa 6. pomoc publiczna
3. polityka w dziedzinie rybolostwa 7. transport transgraniczny(swobodauslug transportowych)
4. wspolna polityka rolna 8. ?do uzupelnienia

Kompetencje konkurencyjne - panstwa czlonkowskie maja wydawac akty prawne 1. prawa wewnetrznego tak dlugo jak wspolnota takich aktow nie wydaje. W momencie kiedy wspolnota wyda akt prawny nalezy stosowac akt prawny wspolnoty a nie akty praw panstw czlonkowskich zgodnie z prymatem prawa wspolnotowego. Niektore stoja nawet na stanowisku , ze w takiej sytuacji akty prawa wewnetrznego panstw czlonkowskich powinny byc uchylone.

Kompetencje rownolegle- - (np. prawo konkurencji) zarowno wspolnota jak i panstwa czlonkowskie sa rownouprawnione do wydawania aktow prawnych w danej dziedzinie ale w przypadku gdyby byly one sprzeczne obowiazuje prymat prawa wspolnotowego.
Wyrozniamy trzy tryby stanowienia prawa:
I W ramach procedury konsultacyjnej
II W ramach procedury wspolpracy
III W ramach procedury wspoldecydowania

AD1. W ramach procedury konsultacyjnej propozycje zlozona przez komisje radzie, rada przesyla do zaopiniowania parlamentowi. Rada nie jest zwiazana opinia ale jezeli chcialaby wprowadzic daleko idace zmiany do propozycji komisji to powinna taki swoj projekt przeslac ponownie do parlamentu a nastepnie pootrzymaniu kolejnej opini zaglosowac nad tym projektem jednoglosnie. Procedure ta stosuje sie w zakresie zakazu dyskryminacji wspolnej polityki rolnej polityki socjalnej,tzw scislejszej wspolpracy.

AD2. W ramach procedury wspolpracy odbywaja sie tzw dwa czytania projektu. Pierwsze czytanie odpowiada procedurze konsultacyjnej, z tym tylko ze nie konczy sie uchwaleniem aktu przez rade a wydaniem tzw wspolnego stanowiska. W drugim czytaniu parlament otrzymuje od rady owo wspolne stanowisko. Parlament moze po pierwsze zatwierdzic to stanowisko,po drugiemoze odrzucic wspolne stanowisko. W tymdrugim przypadku radai tak moze podjac uchwale ale tylko jednoglosnie. Po trzecie parlament moze przedlozyc radzie i komisji propozycje zmian.

AD3. W ramach procedury wspoldecydowania, w ramach tej procedury rada i parlament musza osiagnac porozumienie. Aby to osiagnac powolywany jest czesto, tzw komitet pojednawczy ktory dazy do wypracowania konsensusu pomiedzy tymi dwoma organami.

Wspolnota moze rowniez zawierac umowy miedyznarodowe sa to przede wszystkim umowy handlowe z panstwami trzecimi i ogranizacjami miedzynarodowymi jak rowniez umowy stowarzyszeniowe.

Offline

 

#2 2009-04-09 22:38:48

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

Trybunal sprawiedliwosci - w jego sklad wchodza sedziowie po jednym z kazdego panstwa czlonkowskiego, ponadto jest tam rowniez 8 rzecznikow generalnych(adwokatow generalnych). Kadencja sedziow i rzecznikow trwa 6 lat i moga byc wybierani ponownie.Sedziowie sposrod siebie wybieraja prezesa sadu a nadto wybierany jest rowniez sekretarz. Sad obraduje w izbach 3-5 osobowych wyjatkowo moze obradowac jednoosobowo gdy chodzi o wydawanei zarzadzen. Ponadto trybunal moze obradowac w skladzie tzw. Wielkiej Izby (13 sedziow przy czym 9 musi byc obecnych). A nadto w pelnym skladzie. Rzecznicy generalni pelnia bardzo wazna role pomocnicza a mianowicie w fazie pisemnej postepowania zapoznaja sie z caloscia akt i wydaja swoja bezstronna opinie w sprawie. Opinia ta ma charakter pomocniczy dla sadu. Postepowanie przed trybunalem sklada sie z fazy pisemnej i ustnej przy czym moze zakonczyc sie na fazie pisemnej jezeli wnosza o to strony i nie ma potrzeby przeprowadzania dowodow na rozprawie i skladania dodatkowych wyjasnien. Jezeli sprawa trafia na faze postepowania ustnego to kazdy z pelnomocnikow stron moze zabrac glos przy czym czas wystapienia jest ograniczony. Po zamknieciu fazy ustnej sad udaje sie na zamknieta narade po ktorej zapada wyrok. Orzeczenie jest publikowane. Samo postepowanie moze odbywac sie w jednym z jezykow panstwa czlonkowskiego.Wybor nalezy do powoda. Natomiast sam sad obraduje w jezyku francuskim. Przed trybunalem jako strony nie moga obecnie wystepowac osoby fizyczne i prawneale tylko panstwa czlonkowskie i ograny Uni. Osoby fizyczne i prawne wystepuja natomiast przed sadem I instancji. W sklad tego sadu wchodzi conajmniej 1 sedzia z kazdego kraju czlonkowskiego. w sadzie tym niema rzecznikow generalnych z caloscia sprawy (aktami) zapoznaje sie sedzia sprawozdawca ktory przedstawia sprawe pozostalemu skladowi orzekajacemu. Poza tym procedura przed tym sadem jest analogiczna jakprzed trybunalem. Osoby fizyczne wystepujace przed sadem I instancji moga starac sie o tzwzwolnienie z kosztow. Przy czym chodzi tu o pokrycie kosztow pelnomocnika reprezentujacego te osoby, gdyz samo postepowanie jest bezplatne. Osoba starajacasie o zwolnienie zkosztow pobiera w tym celu specjalny formularz ktory w sposob prawidlowy i kompletny wraz z dowodami w postaci dokumentow urzedowych sklada w sadzie. Jezeli stara sie o zwolnienie z kosztow przed zlozeniem pozwu moze rowniez wskazac kogo chcialaby jako swojego pelnomocnika. Przed sadem osoby fizyczne i prawne musza byc reprezentowane przez profesjonalnych pelnomocnikow. Strona przegrywajaca (osoba wizyczna)jestco do zasady zobowiazana do pokrycia kosztow pelnomocnika strony wygrywajacej nawet wowczas gdy sama byla z kosztow zwolniona. W praktyce jednak w odniesieniu do osob fizycznych sad naklada na nie taki obowiazek niezwykle zadko. Do wylacznej kompetencji trybunalu nalezy udzielanie odpowiedzi na tzw zapytania (orzeczenia wstepne) sadow krajowych o wykladnie prawa unijnego jezeli sady te chca je zastosowac w konkretnej sprawie. Wykladnia dokonana przez trybunal wiaze zarowno sad ktory wystapil z zapytaniem jak i inne sady ktore beda orzekac w oparciu o przepisy poddane wykladni trybunalu.

Offline

 

#3 2009-05-07 12:03:26

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

System ochrony prawa( postępowanie w sprawie naruszenia traktatu, skarga o stwierdzenie nieważności, skarga na zaniechanie, skarga odszkodowawcza, odesłanie prejudycjalne)
Do wyłącznej kompetencji Trybunały Sprawiedliwości należą :
a) Udzielanie odpowiedzi na tzw. Zapytania ( orzeczenia wstępne, prejudycjalne) sądów krajowych o wykładnie prawa unijnego, jeżeli sądy te chcą je zastosować do konkretnej sprawy. Wykładnia dokonana przez Trybunał wiąże zarówno sąd, który wystąpił z zapytaniem, jak i inne sądy, które będą orzekać w o przepisy poddane wykładni Trybunału.
b) Skargi : o stwierdzenie uchybienia, o stwierdzenie nieważności, zaniechanie i odszkodowawczą.
Skarga o zaniechanie naruszeń musi być zawsze poprzedzona postępowaniem przedskargowym. Legitymacje czynną w tym postępowaniu ma co do zasady Komisja. Zgodnie z traktatem również inne państwo członkowskie może wnieść skargę przeciwko innemu państwu członkowskiemu, ale dzieje się to niezwykle rzadko. Państwa członkowskie mogą natomiast wskazywać Komisji naruszenia, których dopuszczają się inne państwa członkowskie i w ten sposób inicjować pracę Komisji. Postępowanie składa się z trzech części:

• Pismo ostrzegawcze Komisji, w którym wskazuje jakich uchybień państwo się dopuściło. Pismo to wyznacza przedmiot ewentualnego sporu, gdyż skarga ani wcześniejsza umotywowana opinia nie może wychodzić poza zakres określony w piśmie ostrzegawczym. Jeżeli by tak było stanowiłoby to uchybienie proceduralne i mogłoby być podstawą odmowy przyjęcia skargi. Pismo ostrzegawcze musi zawierać trzy następujące elementy :
 Informacje o faktach, w których Komisja widzi naruszenie traktatu( ale również aktów prawa wtórnego)
 Wyjaśnienie, że z powodu tych faktów Komisja wszczęła postępowanie
 Wezwanie państwa członkowskiego do zajęcia stanowiska w określonym terminie.
• Drugim etapem postępowania jest wydanie przez Komisję tzw. Umotywowanej opinii. Powinna ona zawierać fakty i podstawy prawne, w oparciu o które Komisja stwierdza naruszenie prawa wspólnotowego. Nadto powinna zawierać wezwanie do usunięcia naruszeń oraz termin w jakim powinno to zrobić państwo członkowskie ( dwa miesiące ). Jeżeli w zakreślonym terminie państwo członkowskie nie usunie naruszeń przyjmuje się, że Komisja powinna skierować skargę do Trybunału Sprawiedliwości lub Sądu Pierwszej Instancji. Jeżeli uchybienia zostały usunięte w zakreślonym terminie, wniesienie skargi staje się bezzasadne. Skarga powinna odpowiadać wymogom każdego pisma procesowego, w szczególności powinna ukazywać uchybienia oraz podstawę faktyczną i prawną oraz dowody na poparcie twierdzeń Komisji, i dowody na to ,że procedura przedskargowa ostała wyczerpana.
• Trybunał rozpoznaje skargę albo orzeka, że jest ona bezzasadna albo orzeka o naruszeniu. Jeżeli państwo członkowskie dobrowolnie po wydaniu orzeczenia przez Trybunał w dalszym ciąg nie usuwa naruszeń, to Komisja może przystąpią Trybunałowi o nałożenie na państwo grzywny. Byłaby ona egzekwowana przez organy egzekucyjne państw członkowskich. Na ogół usunięcie naruszenia następuje ze skutkiem na przyszłość. Orzeczenie stwierdzające naruszenie może również ułatwić dochodzenie przez podmioty zainteresowane odszkodowania od państwa członkowskiego.

Skarga o unieważnienie.
Czynną legitymację procesową ( do złożenia skargi) mają państwa członkowskie, instytucje wspólnotowe, a przypadku decyzji również osoby fizyczne i prawne. Bierną legitymację procesową mają wyłącznie organy wspólnoty. Przedmiotem jest żądanie stwierdzenia przez Trybunał nieważności aktu prawnego wydanego przez organ wspólnotowy, skutkiem czego jest uchylenie takiego aktu. Wyrok ma tu więc charakter konstytucyjny.
Przedmiotem skargi będą rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, a nie opinie czy zalecenia.
Skargi nie można wnosić na tzw. Akty niebyłe. Unieważnienie aktu wywołuje zawsze skutek ex tunc tzn., że akty są nieważne od samego początku i wobec wszystkich.
Skarga o unieważnienie jest zasadna jeżeli zachodzi jedna z następujących podstaw:
• Niekompetencja,
• Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych,
• Naruszenie traktatu lub przepisu związanego z jego stanowieniem,
• Nadużycie władzy.
Strona skarżąca musi wykazać co najmniej jedną z przywołanych podstaw, ale Trybunał i tak będzie je uwzględniał z urzędu. Skarga musi być wniesiona w ciągu dwóch miesięcy od opublikowania aktu, przy czym dodajemy jeszcze 14 dni. W przypadku punktów, które nie są opublikowane (np.opinie) terminu skargi wynosi dwa miesiące od otrzymania aktu lub jego wydania. Strona musi dążyć do zapoznania się z aktem.
Skarga na Zaniechanie
Może być wniesiona tylko wówczas, kiedy zobowiązany organ unijny nie podejmuje żadnych działań w celu wydania aktu, do którego wydania był zobowiązany. Przyjmuje się jednak, że jeżeli na wezwanie uprawnionego podmiotu, dany organ unijny wyda akt, w którym odmówił podjęcia jakichkolwiek działań to wówczas nie wnosi się skargi o zaniechanie, lecz skargę o nieważnienie tego wydanego aktu. Legitymację czynną do wniesienia skargi maja organy : organy unijne, za wyjątkiem organu, który powinien wydać akt oraz Trybunał. Ponadto uprawione są osoby fizyczne i prawne oraz państwa członkowskie, ale musza wykazać swój interes prawny.
W przypadku osób fizycznych oraz prawnych nie ulega wątpliwości, że mają one interes prawny, jeżeli nie wydany akt dotyczyłby ich bezpośrednio i indywidualnie. W orzecznictwie SPI i Trybunału istnieje spór co do tego czy osoby takie mogą wnosić skargę na zaniechanie, jeżeli nie wydany akt miałby ich dotyczyć, ale pośrednio. Legitymację bierna posiada tylko ten organ lub instytucja wspólnoty, który był zobowiązany do wydania aktu.
Wniesienie skargi musi być poprzedzone postępowaniem przedsądowym, tzn. należy wezwać pisemnie organ do podjęcia działań i wydania konkretnego aktu. Pismo to musi zawierać dokładny opis i podstawę prawną, w oparciu o którą domagamy się wydania aktu oraz uwagę, że w przypadku braku wydania aktu zostanie skierowana skarga do Trybunału lub SPI. Ponadto pismo powinno zawierać termin na wydanie aktu. Skarga jest dopuszczalna jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od momentu otrzymania pisma organ unii udzieli odpowiedzi. Odpowiedzi niejasne lub wymijające traktuje się jak brak udzielenia odpowiedzi.Skarga powinna być wniesiona w terminie dwóch miesięcy od momentu otrzymania odpowiedzi organu lub po upływie dwóch miesięcy, w którym organ powinien udzielic odpowiedzi.
Skarga musi spełniać wymogi pisma procesowego. Skarga jest zasadna tylko wówczas jeżeli na podstawie przepisów prawa wspólnotowego dany organ było zobowiązany do wydania aktu. Jeżeli natomiast wydanie aktu było uzależnione od decyzji tego organu( mógł, ale nie musiał wydać aktu) skarga winna być oddalona. Jeżeli Trybunał stwierdza zasadność skargi to wydaje orzeczenie, w którym stwierdzi, że instytucja naruszyła prawo wspólnotowe poprzez zaniechanie wydania określonego aktu. Wyrok ma zatem charakter deklaratoryjny. Wyrok ten stanowi czy jest zobowiązaniem pozwanego do wydania aktu.
Skarga odszkodowawcza

Wyróżniamy dwa rodzaje skarg :
a) Przeciwko wspólnocie, które wnosi się jeżeli dany podmiot poniósł szkodę w wyniku działań lub zaniechań organów lub instytucji wspólnotowych,
b) Przeciwko państwom członkowskim w przypadku, gdy w sposób nieprawidłowy stosują lub zaniechają stosowania prawa wspólnotowego.
Skarga odszkodowawcza jest samodzielnym typem skargi w sytuacji, gdy Trybunał nie rozpatrywał sprawy w zakresie innych skarg i będzie musiał w postępowaniu ocenić czy doszło do naruszenia prawa wspólnotowego. W przypadku, gdy istnieje już orzeczenie stwierdzające naruszenie prawa wspólnotowego będzie ono stanowiło prejudykat w postępowaniu odszkodowawczym.

Legitymację czynną do wniesienia skargi maja osoby fizyczne i prawne, jednostki samorządowe i kraje członkowskie. W przypadku osób fizycznych i prawnych sądem właściwym jest zawsze SPI.
Legitymacje bierną ma wspólnota albo państwo członkowskie.
Skarga powinna spełniać wymogi pisma procesowego. Termin przedawnienia na jej wniesienie wynosi 5 lat, przy czym jest liczony od momentu występowania zdarzenia powodującego obowiązek odszkodowawczy.
Przesłankami do wniesienia skargi jest :
• Naruszenie prawa wspólnotowego,
• Wystąpienie szkody,
• Istnienie związku przyczynowego miedzy naruszenie prawa wspólnotowego a szkodą.
Przesłanką nie jest wina funkcjonariusza w wyniku działania którego szkoda powstała.
Wspólnota lub państwo członkowskie odpowiada za swoich funkcjonariuszy, ale tylko w takim zakresie w jakim istnieje związek między ich działaniem w zakresie ich kompetencji, a zaistniałą szkodą.


Podstawowe swobody.

1) Swoboda przepływu osób jest jedną z podstawowych swobód traktatowych. Na tę swobodę składa się przede wszystkim swoboda przepływu pracowników ,jak również swoboda zakładania przedsiębiorstw i pośrednio swoboda świadczenia usług. W ramach swobody przemieszczania się osób obywatel każdego państwa członkowskiego może co do zasady swobodnie przemieszczać się po wszystkich państwach Wspólnoty, byleby tylko posiadał źródło utrzymania. Najważniejszą wśród wyżej wymienionych swobód jest swoboda przepływu pracowników, zgodnie z którą żadne państwo członkowskie nie może stosować jakichkolwiek środków dyskryminujących wobec pracowników pochodzących z innych państw członkowskich. Za pracownika na gruncie prawa wspólnotowego uważa się osobę, która podejmuje pracę za wynagrodzeniem, praca ta przynosi pracodawcy wymierne ekonomiczne korzyści, a nadto istnieje zależność służbowa pomiędzy pracownikiem a pracodawcą, tzn. ,że pracownik wykonuje prace pod nadzorem pracodawcy. Zakaz dyskryminacji pracowników dotyczy nie tylko dopuszczenia pracownika z innego kraju członkowskiego do pracy, ale również polega na tym, że za taka samą pracę należy pracownikowi z innego państwa członkowskiego zaoferować to samo wynagrodzenie, jak również wszystkie inne prawa socjalne, które przysługują pracownikowi z kraju macierzystego. W ramach swobody przepływu pracowników, ze swobody tej korzysta również rodzina pracownika. Niezależnie od tego czy członkowie tej rodziny posiadają obywatelstwo innego państwa członkowskiego, czy też państwa trzeciego. W ramach tej swobody wraz z pracownikiem na terenie państwa członkowskiego mogą przebywać jego małżonek i dzieci do 21 roku życia oraz dzieci pozostające na jego utrzymaniu. Ponadto z prawa tego mogą korzystać wstępni pozostający na utrzymaniu pracownika. Prawo korzystania ze swobody przepływu pracowników rozciąga się również na okres po ustaniu zatrudnienia w następujących przypadkach: a) gdy pracownik osiągnął wiek emerytalny, przy czym przepracował w danych państwie członkowskim 12 miesięcy, a przebywał w nim 3 lata, b) pracownik przebywał w państwie członkowskim co najmniej 2 lata, podczas tego okresu podjął zatrudnienie, a następnie okazało się, że jest niezdolny do pracy, c) pracownik podjął zatrudnienie i uległ wypadkowi przy pracy, który spowodował jego niezdolność do dalszej pracy, d) z uprawnienia do pozostania w danych państwie członkowskim po ustaniu zatrudnienia w nim przysługuje także pracownikom, którzy mają miejsce pobytu w tym państwie, ale znaleźli zatrudnienie w innym kraju członkowskim ,o ile co najmniej raz w tygodniu powracają do państwa członkowskiego, w którym mają miejsce pobytu. ( korzysta też rodzina pracownika) Prawo to nie ustaje po jego śmierci.
W przypadku śmierci pracownika przed nabyciem przez niego uprawnień do pozostania w kraju członkowskim po okresie zatrudnienia, rodzina pracownika będzie mogła pozostać w tym kraju, jeżeli śmierć pracownika nastąpiła w wyniku wypadku przy pracy lub przebywał on na terytorium danego państwa członkowskiego nie przerwanie od dwóch lat lub jeżeli małżonek zmarłego pracownika jest obywatelem innego państwa członkowskiego, ale wcześniej posiadał obywatelstwo państwa pobytu, które utracił w wyniku zawarcia małżeństwa.
Swoboda przepływu pracowników rozciągając się na rodzinę pracownika pozwala członkom tej rodziny nie tylko na pobyt w państwie członkowskim, ale również na podjęcie legalnego zatrudnienia, jak i prawo do wykształcenia na tych samych zasadach co obywatelom państwa członkowskiego. Prawo do nauki nie ustaje nawet po ustaniu zatrudnienia pracownika.
Swoboda przepływu pracowników może być ograniczona względami porządku bezpieczeństwa i zdrowia publicznego. Terminy te muszą być interpretowane bardzo wąsko, tzn. ,że musimy mieć do czynienia z bardzo poważnym zagrożeniem.
Wyjątek od zasady zakazu dyskryminacji pracowników dotyczy również zatrudnienia w służbie publicznej. Przy czym termin ten należy interpretować bardzo wąsko.
Zakaz dyskryminacji dotyczy nie tylko dyskryminacji jawnej, ale również tzw. Dyskryminacji ukrytej, gdzie dany kraj członkowski skonstruował takie regulacje, które de facto godzą w pracowników innych państw członkowskich, gdyż przede wszystkim takie osoby są zatrudnianie na określonych stanowiskach. ( np. nauczyciele języków obcych ).

Offline

 

#4 2009-05-15 10:04:55

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

Bezpośrednia skuteczność wypływa z bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego i oznacza, że normy prawne prawa wspólnotowego nie tylko wiążą bezpośrednio organy państw członkowskich, ale że ustanawiając one wprost prawa i obowiązki dla jednostek ( osoby fizyczne i prawne ), które mogą się na nie powoływać przed organami państwa członkowskiego, a więc przed jego organami sądowymi i administracyjnymi.
Ale nie każdy przepis prawa wspólnotowego jest bezpośrednio skuteczny. Aby taki się stać, musi spełnić określone warunki:
• normy muszą być wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe,
• ich stosowanie nie może być uzależnione od dalszych działań podejmowanych przez wewnętrzne organy państwa członkowskiego.
Bezpośrednia skuteczność nie dotyczy wyłącznie przepisów prawa wynikających z postanowień traktatów, ale również aktów prawa wspólnotowego wtórnego- tj. rozporządzeń, wyjątkowo- pod określonymi warunkami( gdy państwo nie implementowało jednego z jej postanowień)- dyrektyw i decyzji skierowanych do państw członkowskich.
Układ pionowy – na podstawie bezpośrednio skutecznych przepisów prawa wspólnotowego jednostka może dochodzić swych praw w stosunkach z państwem
Układ poziomy- jednostka może powoływać się na swoje prawa i obowiązki wynikającego z prawa wspólnotowego w stosunkach z innymi jednostkami
4.Pierwszeństwo prawa wspólnotowego.
Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego wobec prawa państw członkowskich zwana również zasadą prymatu czy też nadrzędności prawa wspólnotowego, została wypracowana w oparciu o orzeczenie ETS-u w sprawie Costa przeciwko Enel z 1964 roku. Trybunał w tym orzeczeniu stwierdził, że system prawny konkretnego państwa członkowskiego nie może być sprzeczny z systemem prawa wspólnotowego. Stosownie do tego prawo wspólnotowe przeważa nad sprzecznymi z nim normami prawa wewnętrznego, a więc takie normy prawa wewnętrznego nie mogą być stosowane. Dotyczy to zarówno norm prawa wewnętrznego wcześniejszych wobec aktu prawa wspólnotowego, jak i późniejszych w stosunku do niego. Zastosowanie tej zasady ma wówczas miejsce tylko:
• w przypadku bezpośrednio skutecznych przepisów prawa wspólnotowego,
• Gdy organ orzekający państwa członkowskiego( zazwyczaj sąd) stwierdzi jednoznacznie, że norma prawa wewnętrznego pozostaje w sprzeczności z normą prawa wspólnotowego.
Z zasady tej wynika fakt, że sąd krajowy orzekający w konkretnej sprawie i stosujący do jej rozwiązania prawo wspólnotowe musi oprzeć swą decyzję na normie prawa wspólnotowego w przypadku, gdy przepis prawa krajowego jest sprzeczny z prawem wspólnotowym.
Obowiązek stosowania zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego spoczywa nie tylko na sądach krajowych, ale i na organach administracyjnych państw członkowskich.
Zgodnie z zasadą prymatu prawa wspólnotowego, relacja pomiędzy postanowieniami Traktatu oraz bezpośrednio stosowanymi przepisami wydawanymi przez instytucje jednej strony, a prawem krajowym państw członkowskich z drugiej strony jest taka, że z dniem wejścia w życie postanowień i przepisów nie tylko automatycznie nie stosuje się sprzecznych z nimi przepisów prawa wewnętrznego, ale także- w stopniu, w jakim tworzą one integralną część porządku prawnego obowiązującego na terytorium każdego państwa członkowskiego- wyklucza się możliwość przyjęcia przez ustawodawcę krajowego, nowych przepisów prawnych sprzecznych z prawem wspólnotowym.

Offline

 

#5 2009-05-15 21:53:24

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

1.Instytucje Wspólnoty Europejskiej .
Parlament Europejski
• Składa się reprezentantów narodów państw zjednoczonych we Wspólnocie, wybieranych poprzez wybory bezpośrednie na okres 5 lat. Są oni niezależnymi posłami, a nie przedstawicielami poszczególnych państw.
• NIE MA INICJATYWY USTAWODAWCZEJ – ale uczestniczy w procesie decyzyjnym, w procedurach współdecydowania i współpracy.
• Kontroluje Komisję ( Komisja składa co roczne sprawozdania ze swej działalności i ma obowiązek odpowiedzieć na pytania Parlamentu Europejskiego).
• Możliwa kontrola Rady UE.
• Powołuje rzecznika do Praw Obywatelskich
• Największą rolę pełni przy tworzeniu budżetu

Rada
• Składa się z przedstawicieli państw członkowskich szczebla ministerialnego
• NAJWAŻNIEJSZY PRAWODAWCZY ORGAN UE
• Skład Rady zmienia się w zależności od rodzaju sprawy
• Koordynacja ogólna polityką gospodarczą państw członkowskich ( za pomocą opinii i zaleceń)
• Przekazywanie Komisji uprawnień do realizacji przepisów, które Rada wydaje
Komisja (tzw. Strażnik traktatów)
• Organ decyzyjno-wykonawczy
• Składa się z 20 niezależnych i bezstronnych członków
• Ochrona Prawa wspólnotowego przed naruszeniem
• Współdziałanie przy tworzeniu prawa
• Wykonywanie funkcji administracyjnych i realizacja budżetu
• Koordynuje polityką gospodarczą, socjalną i zagraniczną.
Trybunał Sprawiedliwości
AD. PUNKT 5
2. Źródła prawa wspólnotowego.
Prawo Wspólnotowe dzieli się na pierwotne oraz wtórne( pochodne).
a) prawo pierwotne
Na prawo pierwotne UE składają się przede wszystkim pisane źródła prawa wspólnotowego. W pierwszej kolejności są to trzy podstawowe traktaty założycielskie Wspólnot, wraz z załącznikami do poszczególnych traktatów , i protokołami, które stanowią ich integralną część. Ponadto prawo pierwotne tworzą traktaty nowelizujące powyższe umowy, jak i traktaty akcesyjne nowych państw członkowskich. Obok prawa pisanego prawo pierwotne tworzy też orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, na mocy którego wyinterpretowane zostały ogólne zasady prawa wspólnotowego.
b) prawo wtórne
Prawo wtórne wspólnotowe, to prawo stanowione przez organy Wspólnot stosownie do postanowień Traktatów założycielskich. Do wtórnego prawa wspólnotowego zaliczamy:
• rozporządzenia,
• dyrektywy,
• decyzje,
• zalecenia i opinie.
Rozporządzenie :
 akt wywołujący bezpośredni skutek w państwach członkowskich,
 staje się elementem systemu prawnego państwa członkowskiego,
 wydawane przez Parlament Europejski działający z Radą lub przez Radę albo Komisję,
 bezpośrednie stosowanie rozporządzenia oznacza, że zbędne jest wydawanie jakichkolwiek aktów prawnych przez organy prawodawcze państwa członkowskiego,
 bezpośrednia skuteczność oznacza, że z rozporządzenia wynikają wprost prawa i obowiązki dla osób fizycznych i prawnych. Jest to zatem akt samo wykonawczy.
Dyrektywa :
 w przeciwieństwie do rozporządzenia wymaga od państw członkowskich aktywności prawodawczej, co oznacza, że musi ono w czasie wskazanym w dyrektywie wydać akt wewnętrzny implementujący rozwiązania przyjęte w dyrektywie;
 dyrektywa jest kierowana do państw członkowskich, nie do jego obywateli,
Decyzje :
 kierowane do indywidualnych podmiotów, którymi mogą być zarówno państwa członkowskie jak i osoby fizyczne czy prawne, czyli adresatem decyzji są indywidualnie określone podmioty,
 mogą oni być imiennie wskazani lub może być oznaczony krąg podmiotów, do których decyzja ta jest skierowana,
 decyzje wiążą adresatów w całości, a kierowane do osób fizycznych i prawnych wywołują bezpośrednie skutki.
 Decyzje wydaje Parlament Europejski działający z Radą lub Rada i Komisja.
Opinie i zalecenia:
 Mogą być kierowane zarówno do państw członkowskich jak i do osób fizycznych czy tez prawnych,
 W przeciwieństwie do decyzji nie wywołują bezpośrednich skutków i nie mają mocy wiążącej, ponieważ zaleceń i opinii nie można zaskarżyć przed ETS-em.
 Wywołują skutki polityczne.
 Wydawane przez te same organy, które wydają decyzje.

Offline

 

#6 2009-05-25 16:36:58

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

Prawo zasadnicze w prawie wspólnotowym.

Zasada proporcjonalnoći:żeby państwo używało najlepszych środków ,najkorzystniejszych środków
Zasada Subsydiarności:Oznacza ona, że Unia Europejska podejmuje tylko takie działania, które zapewniają większa skuteczność i efektywność, niż w przypadku, gdyby te działania podjęte zostały wyłącznie przez rządy poszczególnych państw członkowskich. Odnosi się ona do podziału zadań pomiędzy instytucje UE a instytucjami administracyjnymi poszczególnych państw, z drugiej jednak strony jest to określenie granic prawodawstwa wspólnotowego zarówno w aspekcie tematyki, jak i charakteru regulacji.
Zasada Autonomii:prawo wspólnotowe stanowi nowy odręny porządek prawny .Zasada autonomii polega na tym , że prawo wspólnotowe jest niezależne od praw poszczególnych państw członkowskich.
Zasada wolności wyznania:nie może być nikt dyskryminowany za wyznawaną religię. Chodzi tu głównie o np . zasiadanie w Parlamencie.
Zasada swobody w wykonywaniu zawodu:każdy może swobodnie wykonywać dany zawód, ale powinien on mieć odpowiednie kwalifikacje.
Zakaz dyskryminacji:zgodnie z traktatem zabroniona jest jakakolwiek forma dyskryminacji ze względu na obywatelstwo, chyba że ograniczenia w tym zakresie wynikają z uregulowań szczegółowych zawartych w traktatach.
Na mocy traktatu amsterdamskiego Rada na wniosek komisji i w porozumieniu z Parlamentem może podejmować konieczne środki celem zwalczania dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne.Religie,płeć itd.
Zasada równości wobez prawa: każdy ma takie same prawe bez wzgledu na to skąd pochodzi i w co wierzy.
Zasada solidarności:zasada ta polega na tym , że państwa członkowskie mogą podejmować wszystkie właściwe środki o charakterze ogólnym i specjalnym w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z traktatów, albo z działań podejmowanych przez wspólnoty. Państwa te mają ułatwić osiągnięcie celów określonych przez wspólnotę.Państwa te maja też powstrzymać się od działań, które mogły by zagrażać realizacji celów wspólnoty.
Zasada Kontradyktoryjności :zasada zgodnie z którą sądy mają brać pod uwagę dowody nagromadzone przez dwie strony

Offline

 

#7 2009-05-30 00:05:26

aga_kroliczek

Nowy użytkownik

Zarejestrowany: 2008-10-17
Posty: 2
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

dużo tego, hehe

Offline

 

#8 2009-06-01 19:59:44

Magda

Użytkownik

3481529
Zarejestrowany: 2008-11-09
Posty: 11
Punktów :   

Re: Prawo Wspólnotowe

nie narzekaj tylko do nauki:p

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.psychika.pun.pl www.worldrock.pun.pl www.narutograa.pun.pl www.wolateam.pun.pl www.koty-i-psy-wojna-trwa.pun.pl